W zasadzie mógłbym ten tekst zacząć tak, jak ten poprzedni: w schronisku dla zwierząt

panuje duża rotacja. Jedne psy idą do nowych właścicieli, a drugie trafiają do Schroniska.

Na początku apel do ludzi, którzy chcą adoptować psa ze schroniska: proszę się dobrze

zastanowić nad wyborem psa. Nie należy się kierować tylko wyglądem psa, bo szybko

następuje bolesne rozczarowanie i pies trafia  spowrotem do schroniska. Po co narażać

siebie i zwierzę na niepotrzebne stresy? Piszę o tym, bo niedawno pewna pani redaktor

koniecznie chciała wziąć ze schroniska młodą labradorkę. Obsługa schroniska mówiła

tej pani, że suczka nie nadaje się do mieszkania, bo nie ma tresury i jest zbyt żywiołowa.

Nie pomagały tłumaczenia – pani redaktor się uparła, wzięła psa i….na drugi dzień

rano był odwieziony do schroniska, a pani redaktor dopiero wtedy przyznała, że faktycz-

nie psiak nie nadaje się do mieszkania, a na podwórko, przynajmniej do czasu przejścia

tresury.

Obecnie jest podobna sytuacja: młoda para upatrzyło sobie suczkę, która już raz wróciła

z adopcji, bo demoluje mieszkanie, gdy zostaje sama. Obsługa tłumaczy, że to zły wybór.

Zapewne efekt będzie ten sam co poprzednio, ale ludzie nie mogą zrozumieć, jak im się

tłumaczy. wolą przekonać się boleśnie na własnej skórze.

A teraz parę słów o tytułowym psie, a raczej suce. Została przywieziona do schroniska

23 marca z ulicy Tysiąclecia. Była widywana już od dłuższego czasu na Kolonii Gosławic-

kiej, gdzie żebrała o jedzenie. Do schroniska trafiła brudna i zaniedbana. Nie posiada

chipa, więc nie można ustalić jej właściciela i losów. Suka jest mieszańcem Bernardyna,

w  wieku ok. 8 lat. Teraz trzeba ją odkarmić i dopiero potem wysterylizować, zaszczepić.

I do tego stanu doprowadzili psa ludzie...